Συχνές Ερωτήσεις

Αν δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι μια επίσκεψη στον οδοντίατρο κάθε εξάμηνο είναι ένα καλό διάστημα για να μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία της στοματικής υγείας. Φυσικά, ασθενείς με προχωρημένη περιοδοντική νόσο μπορει να χρειαστεί να επισκέπτονται τον οδοντίατρο συχνότερα.

Το βούρτσισμα να γίνεται μετά από κάθε γεύμα. Αν κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο τουλάχιστον μετά απο τα κύρια γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό). Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι το βραδινό βούρτσισμα και αυτό γιατί το βράδυ μειώνεται το σάλιο, το οποίο συμμετέχει  στην άμυνα των δοντιών κατα της τερηδονικής προσβολής.

Μεγαλύτερη σημασία έχει ο σωστός τρόπος και χρόνος βουρτσίσματος και λιγότερο το σχήμα της οδοντόβουρτσας.

Ωστόσο είναι σίγουρα καλύτερη η χρήση μαλακής οδοντόβουρτας κι ας πρέπει να την αντικαθιστούμε πιο συχνά, με μικρή κεφαλή για να έχει καλύτερη πρόσβαση στα πίσω δόντια.

Ο πόνος δεν συνοδεύει την οδοντιατρική θεραπεία. Η χρήση της τοπικής αναισθησίας έχει καταστήσει τις οδοντιατρικές επεμβάσεις ανώδυνες.

Η λεύκανση δεν βλάπτει τα δόντια εφόσον γίνεται υπό την επίβλεψη ή τις οδηγίες του οδοντιάτρου. Έχει αποδειχθεί οτι δεν αποτρίβει την αδαμαντίνη.

Η μόνη επιπλοκή που παρουσιάζεται είναι μια παροδική ευαισθησία που μπορεί να συμβεί σε ένα ποσοστό του πληθυσμού. Το αποτέλεσμα της λεύκανσης διαρκεί 2-3 χρόνια αναλόγως της κατανάλωσης τροφών και υγρών που προκαλούν χρωστικές. Η επανάληψη της διαδικασίας 1 φορά το χρόνο βοηθά τη διατήρηση του αποτελέσματος.

Είναι γνωστό πια σε όλους ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της τερηδόνας!

Η μικροβιακή πλάκα επικάθεται στη γραμμή των ούλων, στις αύλακες και τις σχισμές των δοντιών. Τα μικρόβια όταν τρέφονται με ζυμώσιμους υδατάνθρακες προκαλούν την πτώση του PH του σιέλου, παράγουν οξέα και έτσι αποδομούν τους οδοντικούς  ιστούς.

Με απλά λόγια τροφές που περιέχουν ζυμώσιμους υδατάνθρακες είναι τροφές που περιέχουν άμυλο οπως το ψωμί, τα μακαρόνια, οι πατάτες, αλλά και τα φρούτα, το γάλα, τα γαλακτομικά προ’ι’όντα και φυσικά ό,τι περιέχει ζάχαρη όπως γλυκά, αναψυκτικά, μπισκότα, ροφήματα.

Αντίθετα τροφές που δεν προκαλόυν τερηδονική δραστηριότητα είναι το κρέας, το ψάρι, το κοτόπουλο, το αυγό, το τσάι, ο καφές χωρις ζάχαρη κα.

Σημαντικό ρόλο παίζει και ο χρόνος που μένει η μικροβιακή πλάκα στα δόντια μας, μιας και η τερηδονική δραστηριότητα ξεκινά αμέσως μετά την κατανάλωση ζαχαρούχων προ’ι’όντων και συνεχίζεται για περίπου 20-30 λεπτά.Αυτό σημαίνει ότι αν η κατανάλωση αυτών των τροφών γίνει με τα 3 κύρια γεύματα, όπου αυξάνεται η ροή του σιέλου και φυσικά ακολουθήσει το βούρτσισμα των δοντιών, θα μειωθεί η τερηδονική δραστηριότητα σε σχέση με την κατανάλωση ζάχαρης ενδιάμεσα απο τα κύρια γεύματα.

Τα μαύρα σφραγίσματα είναι φτιαγμένα από αμάλγαμα ενώ τα λευκά απο σύνθετη ρητίνη.

Το αμάλγαμα είναι ένα υλικό που το χρησιμοποιούμε στην οδοντιατρική εδώ και πάρα πολλά χρόνια και αυτό λόγω της μεγάλης αντοχής του.

Ωστόσο η σύνθετη ρητίνη κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια και αυτό γιατί έχει κάποια σαφή πλενεκτήματα:

• Είναι αισθητικά καλύτερη
• Δεν απαιτεί την αποκοπή υγιών οδοντικών ιστών για να δημιουργηθεί κοιλότητα συγκράτησης μιας και είναι συγκολλούμενη
• Δε χρειάζεται αναμονή για να φάτε μιας και η σκληρότητα του υλικού επιτυγχάνεται κατά την εφαρμογή του
• Επιδιορθώνεται εύκολα σε περίπτωση που συμβεί κάποιο μικρό σπάσιμο.

Η αιμορραγία των ούλων κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος ή ακόμα και η αυτόματη αιμορραγία είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα της ουλίτιδας ή της περιοδοντίτιδας. Σε περίπτωση που παρατηρήσετε κάτι τέτοιο μην καθυστερήσετε τον καθαρισμό σας, μιας και η αιμορραγία θα σταματήσει με την απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας και της πέτρας καθώς και την τηρήση σωστής στοματικής υγιεινής

Πολλοί άνθρωπο κατά τη διάρκεια του ύπνου τους σφίγγουν-τρίζουν τα δόντια τους. Κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι αλλα ενημερώνονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Το φαινόμενο ονομάζεται βρουξισμός και η αιτία του είναι ακόμα άγνωστη, αλλά έχουν κατηγορηθεί το άγχος, η ψυχολογική και συναισθηματική πίεση καθώς και η σύγκλειση των δοντιών.

Οι συνέπειες από ένα τέτοιο φαινόμενο στο στοματογναθικό σύστημα είναι αρκετές. Τα δόντια αποτρίβονται, μειώνεται η κατακόρυφη διάσταση του προσώπου, οι κροταφογναθικές αρθρώσεις πονάνε και κάνουν θόρυβο, πονοκέφαλοι, οι μύες του προσώπου βρίσκονται σε τάση και είναι κουρασμένοι.

Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος ο οδοντίατρος μπορεί να κατασκευάσει νάρθηκα για την άνω γνάθο ο οποίος είναι σκληρός και βοηθά στη χαλάρωση των μυών και προστατεύει τα δόντια απο τη φθορά τους. Ο νάρθηκας φοριέται απο τον ασθενή κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Μπορεί να χρειαστούν ακόμα μυοχαλαρωτικά αλλά και ψυχολογική και φαρμακευτική υποστήριξη για την καταπολέμηση του άγχους.

Το ότι ένα δόντι είναι ήδη σφραγισμένο δεν το προστατεύει από το να χαλάσει ξανά. Τα ήδη σφραγισμένα δόντια πρέπει να ελέγχονται συχνά απο τον οδοντίατρο για σπασίματα, φθορές αλλα και επανατερηδονισμό στα όρια τους.

Ο προτεινόμενος, από την πλειοψηφία των οδοντιάτρων, τρόπος βουρτίισματος των δοντιών είναι με την τεχνική Bass. H μέθοδος αυτή έχει ως σκοπό την απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας των δοντιών απο την ουλοδοντική σχισμή. Οι τρίχες της οδοντόβουρτσας τοποθετούνται με κλίση 45 μοιρών μέσα στην ουλοδοντική σχισμή και πραγματοποιούμε  κινήσεις δόνησης με φορά από μέσα προς τα έξω. Περίπου 10 κινήσεις είναι αρκετές για κάθε δόντι. Βουρτσίζουμε έτσι τις εξωτερικές και εσωτερικές επιφάνειες κάθε δοντιού. Τις μασητικές επιφάνειες τις βουρτσίζουμε κάνοντας οριζόντιες κινήσεις. Καλό θα ήταν να βουρτσίζουμε και τη γλώσσα. Η μέθοδος αυτή θέλει προσοχή και εξοικοίωση με την οδοντόβουρτσα γιατί είναι εύκολο να οδηγηθούμε σε τραυματισμό των ούλων. Επίσης με την τεχνική αυτή δεν καθαρίζονται οι περιοχές ανάμεσα από τα δόντια, επομένως η χρήση οδοντικού νήματος επιβάλλεται.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρούνται κάποιες ορμονικές μεταβολές οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη στοματική κοιλότητα. Συγκεκριμένα κάποιες γυναίκες παρατηρούν ούλα πρησμένα, κόκκινα, που ματώνουν, χωρίς να υπάρχει η παρουσία μικροβιακής πλάκας που να αιτιολογει την κατάσταση αυτή.

Πολλές γυναίκες αποφεύγουν την επίσκεψη στον οδοντίατρο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους απο φόβο μη βλάψουν το έμβρυο. Κάτι τέτοιο βεβαίως δεν ισχύει, αντιθέτως η επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι επιβεβλημένη. Η υγεία των ούλων της εγκύου είναι πολύ σημαντική και δεν πρέπει να παραμελούμε τον καθαρισμό των δοντιών, αλλά και οι περισσότερες οδοντιατρικές πράξεις μπορουν να πραγματοποιηθούν με εξαίρεση βεβαίως τη λήψη ακτινογραφίας.

Υπάρχουν γυναίκες που υποστηρίζουν ότι έχασαν τα δόντια τους κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης λόγω του ότι το μωρό έπαιρνε όλο το ασβέστιο. Αυτό βέβαια είναι ένας μύθος ο οποίος έχει πλέον καταρριφθεί. Είναι πλέον γνωστό ότι αν δεν είναι αρκετό το ασβέστιο της μητέρας το έμβρυο θα το προσλάβει από τα οστά και όχι από τα δόντια, αν και πλέον τα συμπληρώματα ασβεστίου που λαμβάνουν οι έγκυες καλύπτουν τις ανάγκες και των δύο. Το πιο πιθανό είναι οτι οι έγκυες καταναλώνουν συχνά τροφές πλούσιες σε σάκχαρα και έχουν πλημμελή στοματική υγιεινή.

Πολλοί γονείς λανθασμένα πιστεύουν ότι ο πρώτος οδοντιατρικός έλεγχος πρέπει να γίνεται όταν ανατέλλουν τα μόνιμα δόντια των παιδιών τους μιας και θεωρούν οτι τα πρώτα δόντια, τα νεογιλά, δεν έχουν και τόση σημασία. Φυσικά αυτό δεν ισχύει μιας και οι παθήσεις ή η απώλεια των νεογιλών δοντιών μπορούν να επηρεάσουν τα μόνιμα δόντια.

Ο πρώτος οδοντιατρικός έλεγχος λοιπόν, πρέπει να πραγματοποιείται όταν ανατέλλουν τα πρώτα νεογιλά δοντάκια, συνήθως κοντά στα πρώτα γενέθλια του παιδιού και μετά επανέλεγχος κάθε 6 μήνες. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί θα εξοικειωθεί με το περιβάλλον του οδοντιατρείου και οι γονείς θα είναι ενημερωμένοι για τις οδοντιατρικές ανάγκες που θα προκύπτουν σε κάθε ηλικία.

Μεγαλώνοντας το παιδί θα μπορεί έτσι να δεχτεί τις θεραπείες πρόληψης (φθορίωση και καλύψεις οπών και σχισμών) που θα χρειαστεί, αλλά και να εκπαιδευτεί στη σωστή στοματική υγιεινή.

Οι οδοντίατροι προτείνουν το στοματικό διάλυμα να χρησιμοποιείται βοηθητικά μετά το βούρτσισμα. Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά την οδοντόβουρτσα.